In 1999 schreef Jeff Tweedy de murder-ballad “Via Chicago” voor het album Summerteeth, uitgebracht door zijn bekendste project Wilco. Bijna 20 jaar later kijkt Tweedy met zijn eerste soloproject Together At Last (2017) terug op zijn rijke oeuvre. De elf akoestische versies op de langspeler moeten het startschot vormen voor een serie albums opgenomen in The Loft, een studio in Chicago. Het eerste deel is prachtig en beloofd veel goeds voor het vervolg.
Geboren in Bosnië Herzegovina en woonachtig in London. Sinisa Tamamovic released al ruim tien jaar platen op een waslijst aan gerenomeerde techno labels en mag daar deze maand Christian Smith’s fameuze Tronic label aan toevoegen. Op de 4 tracks tellende Dreaming EP lijkt hij extra zijn best te hebben gedaan en met name de track “Moon Lights” is het vermelden hier meer dan waard. Sferische zweef techno of zoiets. Hulde.
Tussen het selfie- en kattenfilmpjesgeweld op Facebook is het af en toe wel erg fijn om gericht dingen te kunnen volgen, zoals ‘Hip Hop Collector’, een blog van een Belgische hiphopfanaat die meer dan 11,000 hiphopplaten (!) in zijn collectie heeft. Tussen het bekendere old school werk post hij soms een track of album cover die ik nog niet kende, zoals de totale nineties extravaganza op de hoes van UMC’s Fruits of Nature. Deze debuutplaat werd in 1991 uitgebracht op het befaamde Wild Pitch Records, waar ook onvervalst legendarische acts als Gang Starr, Main Source, O.C. en Lord Finesse hun debuutalbums op mochten uitbrengen. De gehele hiphopcatalogus van Wild Pitch werd in 2008 gekocht door een zekere Jay Faires en opnieuw uitgebracht; zo goed als niet verkrijgbaar via Spotify, maar gelukkig wel opnieuw vereeuwigd op cd en vinyl. De track One To Grow On was in 1991 goed van pas gekomen voor mij als 3-jarige peuter, maar anno 2017 maakt het me gelukkig ook zo blij als een kind.
Deze track krijg ik inmiddels al een week of twee niet uit mijn kop. Daarvoor zijn hoofdzakelijk twee personen verantwoordelijk. Allereerst “brother from another mother” Jay-P, die zo vriendelijk was mij te attenderen op het bestaan van dit pareltje. Maar eindverantwoordelijk is uiteraard de Franse producer Thibaud Noyer, die naar eigen zeggen met zijn nieuwe producties liefde en eenheid wil verspreiden. Als dat met deze plaat niet lukt, dan weet ik het ook niet meer. Daar helpt overigens de super vette clip, die werd geschoten in Philadelphia, ook een handje bij moet ik zeggen.
David Douglas is een electronica producer uit Utrecht en zo nu en dan schiet hij een videoclipje voor Daniel Bedingfield, John Coffey of Blaudzun. Met die laatste nam hij ook vorig jaar de LP High As The Sun (2016)Â nog op, onder het alias Haty Haty. Dit voorjaar bracht hij zijn tweede studioalbum Spectators Of The Universe (2017) uit. Luister hier naar de super-lekkere-track “Lucid Moment”.