Corey Isiah Christie was pas dertien toen de grote LL Cool J in 1990 zijn befaamde LP Mama Said Knock You Out uitbracht. Christie is onder zijn rap-pseudoniem Reks inmiddels ook geen kleine jongen meer in het genre. Te prijzen is dat hij anno 2016 trouw is gebleven aan de stijl van zijn rolmodellen en daarmee niet zwicht voor commercie en financieel gewin. Zijn negende langspeler The Greatest Unknown (2016) staat dan ook ramvol oldschool hip-hop pareltjes geproduceerd door o.a. The Alchemist, Statik Selektah, Apollo Brown en Large Professor. The Audible Doctor is verantwoordelijk voor de uitmuntende productie op de track “LL Cool J”. Een ode aan de gouden “Boom-Bap” generatie en tegelijkertijd een harde reality-check wat betreft het ontstaan van generatiekloven in de muziek.
Cats Hero – Pitch Black
Cats Hero heeft tot op heden slechts een handvol bescheiden producties op zijn naam, waaronder een aantal remixes die gerust als ‘cheesy’ kunnen worden bestempeld. Zwaar sample en disco georiënteerd, maar mits subtiel gebruikt exact in mijn straatje. Op zijn debuut EP ‘Son’ lijkt de Brit deze subtiliteit op het juiste moment te hebben gevonden. Doordrenkt van Franse invloeden bevat de EP een vijftal puike originele producties en twee verdienstelijke remixes, verzorgd door J Paul Getto en Roisto. De track Pitch Black is mijn absolute favoriet en hieronder alvast te beluisteren als preview. De EP is te koop op alle bekende digitale platforms.
Berry Juice – Down My Spine
Terwijl ik vorige zomer de grote teleurstelling dat nachtcafé Mazzeltof dicht was stond te verwerken, hoorde ik plotsklaps behoorlijk wat rumoer aan de overkant van de straat. Voor ik het wist stond ik in het tijdelijke restaurant de Crazy Kreeft, waar de Disco Troopers achter de knoppen stonden. Zo maakte ik kennis met de muziek van DJ/producer Berry Juice, die met Down My Spine de intentie moet hebben gehad om feel good-muziek een hele andere dimensie te geven.
U-God – Train Trussle
Zeven jaar geleden brengt Wu-tang member U-God het album Dopium (2009) uit. Vergezeld door Ghostface Killah en Scotty Wotty zorgt de Golden Arms op de openingstrack “Train Trussle” voor een vliegende start van zijn derde solo-LP. In de geest van de klassieke boom-bap traditie flowen de heren er lustig op los en zou je willen dat de kick en strijkers doorrollen tot in het oneindige. Een zelfverzekerde Mike Tyson neemt via een fijn stuk samplewerk de verbale introductie voor zijn rekening. Nadat Iron Mike heeft geroepen dat er geen betere is dan hij, geloof je voor heel even dat dit de beste hip-hop track ooit is. Maar niets duurt voor eeuwig.
Stevie Wonder – I Don’t Know Why
“Don’t Know Why I Love You” was al een persoonlijke favoriet sinds ik het voor het eerst hoorde op het album ABC (1970) van de Jackson 5. Ik heb altijd in de veronderstelling geleefd dat dit de originele uitvoering was tot ik eerder deze week een versie van David Porter tegen het lijf liep. Mijn zoektocht naar het origineel was vervolgens kort. De destijds 18 jarige Stevie Wonder nam de track “I Don’t Know Why” in 1968 al op voor zijn studio album For Once In My Life. In tegenstelling tot de titel is het vocale geweld en de prachtige opbouw van het origineel identiek aan de uitvoering van de gebroeders Jackson. Kijk en luister hieronder naar een prachtige live uitvoering uit 1969. Original goosebump material.