Het is waarschijnlijk nog even wachten op een volgend album van Selah Sue maar in de tussentijd is wel een editie van haar album verschenen met een bonus cd. Een goeie zoethouder voor de liefhebbers met 7 nummers die of als single of niet eerder uitgebracht zijn. Zanna is daar een van en zou ook op menig dansvloer niet misstaan…
Al eerder kwam Macklemore voorbij met zijn single Same Love. Nu een paar maanden later is hij doorgebroken en heeft ook in Nederland volop bekendheid met de Thrift Shop. Goed nieuws om verschillende redenen.
De eerste en meest belangrijke is dat hij een geweldig album aflevert dat een doorbraak verdient. De tweede is dat Macklemore een frisse wind is in een hiphop-wereld waarin sex en rijkdom verheerlijkt worden. Macklemore snijdt weer meer serieuze thema’s aan zonder belerend te zijn en met een knipoog. Nike krijgt er van langs in Wing$ en zelfs held Michael Jordan krijg hier een sneer.
De derde reden is de middelvinger! De middelvinger naar platenmaatschappijen die artiesten wurgcontracten laten tekenen, moeilijk doen over rechten en op dubieuze wijze hun positie verdedigen. Het nummer Jimmy Iovine laat ook geen misverstanden bestaan over wie we het hier hebben.
Macklemore en Ryan Lewis verdienen het om een voorbeeld te zijn. Vanwege de thema’s die zij aansnijden, omdat ze laten zien dat ook niet-getekende artiesten geld kunnen verdienen maar bovenal omdat ze een heerlijk poppy hiphop-album afleveren met meer diepgang dan de Thrift Shop bij eerste luistering doet vermoeden.
Helaas behoeft het geen uitleg dat er in menig gemeenschap nog weinig tolerantie is waar het gaat om homofilie. Een prachtig tegengeluid komt van Macklemore en Ryan Lewis met het liedje Same Love. Respect voor hen aangezien juist in de hiphopwereld homofilie nou niet bepaald vrij is van intolerantie. De hiphop-wereld staat daar jammer genoeg niet alleen in. Nu maar hopen dat liedjes zoals deze ooit geen tegengeluid meer zullen zijn…
Weer eens tijd voor een oudje van de plank. Rob Dougan, een naam die weinigen wat zullen zeggen maar velen gehoord hebben. Hij was onder andere verantwoordelijk voor de muziek van The Matrix. Muzikaal een artiest die duidelijke een brede view heeft. Het album Furious Angels combineert dan ook pop en elektronische muziek met tevens een sterke invloed vanuit de klassieke muziek waaronder van bijvoorbeeld Chopin.
Het thema van het album is echter geenszins vrolijk. Dougan geeft de donkere krachten, de angsten en het doemdenken een stem. De haat jegens een verloren liefde, de woede na achtergelaten te worden en het gebrek aan erkenning en alle furie die daarbij komt kijken. En niet te vergeten de zelfdestructie. Niet een album dat je vrolijk maakt, muzikaal wel een pareltje!
Console, echte naam Martin Gretschmann, draait al menig jaartje mee in de elektronische muziek en heeft vorig jaar het album Herself afgeleverd. Het album dat duidelijk een oorsprong kent in de oude electro is verfrissend en waar met name de electro soms wat monotoon kan zijn, is dit album gevarieerd en weet Martin gebruik te maken van alle nieuwe mogelijkheden van de apparatuur. Muzikaal subliem met vele subtiele variaties maar bovenal een heerlijke luisterplaat en sommige nummers zullen ook op de dansvloer niet misstaan. Een absolute aanrader voor liefhebbers van stijlen als progressive en electro.