Julian Malone

rihanna

Hip-hop label Stones Throw heeft er weer een talentje bij, de 20-jarige Julian Malone uit Chicago. Eigenlijk heeft deze jongen de bekende weg bewandelt die past bij het beeld van de meeste rappers; jong, donker, blut, experimenterend met muziek en dan is daar opeens een groot label dat je graag wil tekenen. De verwachtingen zijn hooggespannen, vooral wanneer hij met gevestigde Stones Throw namen als Doom en Madlib de studio in duikt.



Rihanna – Phresh of the Runway

rihanna

Een tijdje geleden keek ik naar de Victoria’s Secret Fashion Show omdat… uhm… er bij die show altijd van die goede artiesten op komen treden. Toevallig liepen er ook een aantal meisjes in een soort polonaise over een podium maar ik ben er nog steeds niet achter waar dat voor nodig was. Wat me tijdens dit stukje entertainment opviel was de muziek. Er stond namelijk een jongedame op het podium tekeer te gaan op een beat die ik sindsdien niet meer uit mijn hoofd krijg. Dit meiske heeft een heerlijk liedje in elkaar gezet en ze zou zomaar eens heel groot kunnen worden.

Sticks – Bukowski

Sticky Steez heeft een nieuwe liefde gevonden in de persoon van hiphopproducer Dr. Moon en ik ben ook verliefd, op beide. Het album Bukowski is relaxed, funky, diepzinnig, en ademt Extince. Geen flauw idee of ik de vergelijking mag maken tussen Stickert en Extince, dat maakt ook niet uit, want dat doet hij zelf al op de 7e track van het album; Ontmoeting met KF. Van mij mag hij, wat een magistraal album!

Yo hé Sticks wadup, koel? Koel man, hoe issie met jou? Koel man, koel. Hé uh.. What’s up met die ene chick man? Welke chick? Ja die ene… Huh…? Oh die van laatst! Ja man das wel een dametje hè, jajaja… Ze heeft me nog steeds niet gebeld man. Of trouwens toch wel toch, laatst op dat ene feest daar was je bij toch? Oh ja man, hoe is dat afgelopen dan? Oh shit laat me je dat verhaal vertellen man…

Phantogram – When I’m Small

In de reclames van tegenwoordig wordt, zo lijkt het, steeds vaker gebruik gemaakt van goede maar bovenal aanstekelijke muziek. Zo maakte Nissan gebruik van Amon Tobin’s Four Ton Mantis en gaf IKEA de carrière van Edward Sharpe & The Magnetic Zeros een flinke boost door het nummer Home voor de reclamecampagne van afgelopen seizoen te kiezen. Wellicht zit er voor het duo Phantogram wel net zo’n boost aan te komen nadat Canon het nummer When I’m Small heeft gebruikt voor hun nieuwste commercial. Persoonlijk ben ik al langzaam verslaafd geraakt aan deze heerlijke plaat en krijg ik de geweldige baslijn al niet meer uit m’n kop!

Alt-J (Δ) – An Awesome Wave

Het is je vast wel eens overkomen; je zoekt een nieuwe artiest, tikt een album op de kop, vervolgens krijg je het niet uit je hoofd en draai je het he-le-maal grijs. Pas op, we hebben er weer één.

De vier Britse vernieuwers van Alt-J proberen werkelijk alle mogelijke stijlen op hun debuutalbum An Awesome Wave te gebruiken wat het erg moeilijk maakt om hun unieke geluid te beschrijven. Je moet het eigenlijk gewoon horen om te geloven. Zien kan trouwens ook, 20 augustus, Groningen, Noorderzon 2012.