D.L.I.D. a.k.a. “Dick Laurent is dead” is de alias van de Franse producer, lid van de Electroluxe Family, Jean-Baptiste Casini. Laatste wapenfeit van Casini is een juweeltje waarop niemand minder dan Fink (foto) de vocalen voor zijn rekening neemt. De stijlvolle zwart-wit video is geproduceerd door Nicolas André.
Deze Deense alternatieve rockband nam ruim drie jaar geleden de single ‘Golden Age’ op, maar deze kwam mij pas vorig jaar voor het eerst ter ore bij het zien van Heineken’s commercial “The Entrance”. De vette productie, coole video en de aangenaam eigenaardige zang deden mij deze plaat wel waarderen. Nu vandaag bleek dat een nummer dat ik in de H&M had ‘ge-Shazamed’ de nieuwe single van dezelfde band is, leek het me wel tijd voor een post. Een beetje zoetsappig, maar wel lekker!
Tijdens Eurosonic vorige week had ik de ‘eer’ om artisthost te zijn voor een aantal zeer spraakmakende artiesten. Eén daarvan was Toby Kaar, zeg maar een soort kruisbestuiving tussen Four Tet en Gold Panda. Luister hieronder naar al zijn tracks/remixes. En het mooie aan deze tijd, allemaal zijn ze voor gratis…
Mijn favorieten mag je gerust weten; zijn remixes voor Nouveaunoise en Ten Past Seven én eigen tracks Einerlei, Mexico en Bread. Echt een ontdekking deze goedlachse Ier.
Toeval. De track ‘All my friends’ wilde ik deze week posten en juist vandaag stuit ik op de trailer van de aankomende LCD Soundsystem documentaire met die track eronder. Niet alleen een docu, maar ook de laatste show in Madison Square Garden is hierop te zien. Zelf heb ik die destijds gevolgd via een livestream op Pitchfork.
‘Shut up and play the hits’, een titel die veel artiesten en DJ’s aan zal spreken, gaat 22 januari in première tijdens het Sundance Film Festival, en na het zien van de trailer kun je alleen maar concluderen dat dit een absolute must-see is. Wat ben ik blij dat ik ze nog gezien heb tijdens hun afscheidstournee, Paradiso 4 mei 2010. Onvergetelijk.
If it’s a funeral…
Let have the best funeral ever.
Drive. Misschien wel de beste film die ik dit jaar zag, bezorgde me niet alleen kippenvel door een magnifieke Ryan Gosling (die in de film overigens vrijwel niet spreekt), het feit dat ik bijna alleen in de bioscoopzaal zat, maar ook door de voortreffelijke soundtrack met daarin o.a. Desire, College, Riz Ortolani, Chromatics en Cliff Martinez.
Hieronder de twee tracks die me het meest zijn bij gebleven, maar stiekem is er dus veel meer lekkers…
Tip van de schrijver: kijk de film, stap in de auto, zet de soundtrack op en ga een stukje rijden…