Het weer mag de afgelopen dagen dan wel niet echt tropisch zijn, dat doet geen afbreuk aan de naam van deze band … Â Sterker nog, single ‘The Greek’ en bijbehorende video zijn beide van uitzonderlijke proporties en een must-post hier als je het mij vraagt! Weet je nog dat je vroeger wel eens oorlogje speelde met je vriendjes op het schoolplein? Geniet dan van een paar stappen terug in de tijd. Maar dan anders…Â #disturbinglyfunny
Ze hebben dit jaar inmiddels hun vierde album uitgebracht, maar het volgende nummer van de Arctic Monkeys dateert nog uit 2007. Na hun overweldigende debuutalbum kwamen de jonge britten met een aardig vervolg, vooral doordat ze durfden een iets andere richting op te gaan dan de rechttoe rechtaan rock ’n roll die ze op hun eerste album ten gehore brachten. Toch was het tweede album een lichte teleurstelling, doordat het net iet minder rockte dan z’n voorganger. Gelukkig stond er in ieder geval één geweldig nummer op. De opbouw van het laatste nummer 505 is subliem en hoort thuis op een vervolgalbum van zo’n geweldige band. Let op: rockalert bij 2:30!
Op 29 juni jl heb ik Kurt Vile en zijn band The Violators mogen aanschouwen in poptempel Vera, waar deze amerikaan ter promotie van alweer zijn vierde studio album  Smoke Ring For My Halo (2011) zijn opwachting maakte. Ik was vóór het uitbrengen van zijn laatste LP nog niet bekend met zijn werk en ging dus met het maagdenvlies nog op mijn oren richting de Groningse club voor de internationale pop underground.
Kurt ving, evenals op zijn album, aan met het nummer ‘Baby’s Arms’. Een rustige, repeterende track die uitermate geschikt is om een zaal of huiskamer op te warmen voor wat er nog komen gaat. Het kwartet bestaande uit drie gitaristen en een drummer zette dit dan ook moeiteloos om in een goed opgebouwde en gevarieerde set. Dezelfde eigenschappen die ook kunnen worden toegewezen aan het album, dat balanceert tussen melancholische folk enerzijds en repeterende  indie rock anderzijds. Het repertoire doet hier en daar denken aan het werk van Bob Dylan en Beck en is bij vlagen van een hypnotiserend karakter. Naast de pop en rock georienteerde tracks ‘Jesus Fever’, ‘Puppet To The Man’, ‘On Tour’ en ‘In My Time’ zijn ‘Runner Ups’ en ‘Peeping Tomboy’ twee pareltjes op het album. Dit zijn dan ook de twee nummers die Kurt live, zonder begeleiding van zijn band, met alleen zijn akoestische gitaar opvoerde. Zo puur, zo mooi, zowel live als op je home cinema set. Beloofd.
Vorig jaar juni had ik al de eer deze jongeling uit Georgia te mogen aanschouwen in de Amsterdamse Trouw. Deze zomer komt hij naar Groningen, en wel op het meest interessante festival van ons land, het Noorderzon Performing Arts Festival! Ernest Greene (zoals hij in het dagelijks leven zijn brood bij de bakker koopt) zal hier overigens spelen in de prachtige ‘Spiegeltent’, wat bij dit optreden zoiets wil zeggen als de slagroom op de taart! Kaartverkoop start rond half juli. Zie je daar…!
“…bedroom synthpop that sounds blurred and woozily evocative, like someone smeared Vaseline all over an early OMD demo tape, then stayed up all night trying to recreate what they heard.”
Binnenkort gaan we lekker met z’n allen op zomervakantie. Eindelijk heb ik dan ook de tijd om alle uitgekomen nieuwe muziek van het afgelopen jaar wat nog op plank ligt, eens goed te beluisteren. En ik heb denk ik nog muziek liggen voor wel 8 vakanties…;-)
Eén daarvan is deze……een juweeltje! Al enige tijd uit in Amerika maar sinds kort ook in Nederland verkrijgbaar. En noordelingen opgelet……want ze spelen in Vera komende maand! (30 juni). Het is een zeer diverse plaat die mij gelijk terug doet denken aan een bepaalde sound uit de jaren 80. Stuk voor stuk slaan de nummers een andere weg in. Hij is overigens te beluisteren op de luisterpaal….
Ik was na 2 keer verkocht! Wat mij betreft wordt dit mijn plaatje voor deze zomer.